میزان تملک
میزان مشارکت
میزان مشارکت
شکل (۳-۲) : رابطه میان میزان مشارکت و میزان تملک- (مأخذ: عندلیب، ۱۳۸۷: ۴۸)
از سوی دیگر نکته قابل توجه آن است که ساکنین کنونی محله، بدون پشتیبانی ها و حمایت های بیرونی قادر به نوسازی محلات خود نخواهند بود. بنابراین به منظور ترغیب ساکنین به مشارکت در نوسازی باید سیاست های تشویقی را به اجرا در آورد. این سیاست ها شامل اقدامات حمایتی و ایجاد انگیزه های اقتصادی برای نوسازی است.
اعتماد به اقدامات حمایتی سازمان
عدم تحقق انگیزه های اقتصادی مردم
تحقق انگیزه های اقتصادی مردم
عدم اعتماد به اقدامات حمایتی سازمان
شکل (۳-۳): مشارکت نتیجه منطقی تحقق انگیزه های اقتصادی و اقدامات حمایتی دولت – (مأخذ: عندلیب، ۱۳۸۷: ۴۹)
به این ترتیب الگوی مداخله، نوسازی و سیاست حاکم بر اجرای طرح در دستیابی به اهداف مورد نظر، شامل تقویت اقدامات حمایتی و تحقق هر چه بیشتر انگیزه های اقتصادی مردم می باشد(عندلیب، ۱۳۸۷: ۴۹).
۳-۴٫ جمع بندی و چارچوب تحلیلی پژوهش
در پایان این فصل و با توجه به مطالعات انجام شده در حوزه تجارب داخلی و خارجی و به ویژه دو الگوی نوسازی بافت در ایران و با استناد به مبانی نظری چارچوب اولیه تحلیلی پژوهش به دست می آید که این چارچوب با شناخت ویژگی های محله کامل تر شده و امکان ارائه الگوی راهبردی- مشارکتی را فراهم می آورد.
سیر تاریخی اقدامات و فعالیت ها در حوزه نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده شهری در ایران گویای اهمیت یافتن این مسئله در بین نهاد های مسئول و از جمله مهمترین این اقدام تاسیس شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران که به صورت تخصصی به موضوع بهسازی و بازآفرینی بافت فرسوده می پردازد.
مطالعه تجارب نوسازی و بهسازی با رویکرد مشارکتی حاکی از موفقیت این طرح ها به دلیل درگیرکردن ساکنان و مالکان در بهسازی و نوسازی بافت است به نحوی که در الگوی سهامدار پروژه که الگوی عملی است و در الگوی دوم که الگوی نظری است بر مشارکت به عنوان رکن اساسی این الگوها تاکید بسیار شده است.
لذا با الگویی که مشارکت در آن به طور صحیحی تعریف و هدایت شود و شیوه جلب مشارکت ساکنین و مالکین با توجه به امکانات و تمایلات مشارکتی ساکنان و بر مبنای توانایی آنها و همچنین با پشتوانه قانونی و اجرایی لازم تعریف شود، تحقق پذیری طرح و پروژه های نوسازی و احیاء را بالا می برد ضمن آنکه رضایت آنان نیز جلب می شود.
فصل چهارم: جایگاه بافت قدیم در شهر ساری با تاکید بر محله مورد مطالعه و ویژگی های آن
مقدمه
۴-۱٫ شناسایی موقعیت محله مورد مطالعه در ارتباط با شهر
۴-۲٫ شناسایی ویژگی های جمعیتی و اجتماعی محله
۴-۳٫ شناسایی ویژگی های اقتصادی محله
۴-۴٫ شناسایی ویژگی های کالبدی محله
۴-۵٫ شناسایی طرح ها و برنامه های موجود یا در دست تهیه در ارتباط با محله
۴-۶٫ شناسایی مدیریت شهری مرتبط با موضوع بهسازی و نوسازی
۴-۷٫ بررسی تحلیلی محله آب انبارنو با تاکید بر نتایج پرسش نامه
مقدمه
در این فصل با مطالعه تاریخی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی محله با بهره گرفتن از اسناد فرادست، اطلاعات مرکز آمار و اطلاعات ایران و همچنین پیمایش های میدانی، تکمیل و تحلیل پرسش نامه، شناختی از ویژگی های عمومی محله در ارتباط با شهر به دست می آید که در تحلیل و ارائه مدل راهبردی احیای محله تاثیر به سزایی دارد. آنچه در این فصل بدان پرداخته شده سابقه و تاریخچه مختصری از شکل گیری شهر و محله، بررسی و شناسایی ویژگی های جمعیتی و اجتماعی محله چون تعداد جمعیت در دهه های مختلف در مقایسه با شهر، نرخ رشد،
بعد خانوار، گروه های سنی و جنسی جمعیت محله، سطح تحصیلات، پایگاه اجتماعی / اقتصادی محله و مقایسه آن با کل شهر، شناسایی ویژگی های اقتصادی محله شامل کاربری های واقع در محله و محورهای پیرامون محله، نوع مشاغل سرپرست خانوارها، میزان درآمد و هزینه خانوارها، و نیز شناخت ویژگی های منحصر به فرد محله از جمله محل استقرار و موقعیت استراتژیک محله نسبت به شهر، استقرار در مرکز هندسی و مرکز تجاری شهر، در بر داشتن عمده بناها و آثار ارزشمند تاریخی، فرهنگی در خود و …می باشد. هم چنین تحلیل پرسش نامه که در موضوعات کالبدی، اقتصادی و اجتماعی تدوین و توسط ساکنان محله تکمیل و نهایتاً به شیوه توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. مجمع یافته های فوق مبنا و ابزار تحلیلی مناسبی را برای استفاده در الگوی راهبردی - مشارکتی در فصل پنجم پژوهش به دست می دهد.
۴-۱٫ شناسایی موقعیت محله مورد مطالعه در ارتباط با شهر
مطالعه اسناد تاریخی نشان می دهد که شهر ساری در مراحل اولیه به صورت قلعه ای شکل گرفته و در طول زمان متأثر از پارامترهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و .. دگرگونی های دیگری را به خود گرفته است. این هسته در اطراف مسجد جامع فعلی (بر بازمانده های آتشکده بنا شده) و میدان پاچنار که مرکز اولیه شهر کهن بوده، شکل گرفته است (مهندسین مشاور ابردشت، ۱۳۸۴: ۱). در مطالعات “وضع موجود” طرحتفصیلی ساری درباره مرکز قدیمی شهر آمده است: این ناحیه هسته اولیه و مرکزی شهر ساری را تشکیل میدهد و بافت قدیمی و اکثر بناهای تاریخی شهر در این ناحیه قرار گرفتهاند. محلات قدیمی این ناحیه بازار، امامزاده یحیی، خیام، قلیچ و آب انبارنو میباشد (نقشه شماره ۱). آثار تاریخی و فرهنگی که در این ناحیه قرار دارد عبارت است از: آبانبارنو، آبانبار میرزا مهدی، منزل کلبادی، مسجد مصطفی خان، امامزاده یحیی، امامزاده سیدزینالدین، مسجد جامع، ساختمان دارایی و ساختمان دادگستری.
فعالیتهای عمده تجاری- اداری شهر حول خیابانهای این محدوده و بازار نرگسیه صورت میپذیرد. اکثر ادارات و سازمانهای دولتی شهر و پارک قدیمی سبزهمیدان در این ناحیه واقع شده است. بخش زیادی از کاربریهای عمده تجاری، فضاهای مذهبی، فضاهای بهداشتی و درمانی و فضاهای ورزشی در داخل آن قراردارد. تمرکز مراکز خدماتی- اداری در این محدوده و ضرورت مراجعات روزانه شهروندان ساری و مراجعین سایر شهرستانهای استان به این محدوده، شرایط ویژه و چهرههای گوناگونی را در آن موجب میشود. ساکنان این محدوده را بیشتر کسبه، بازاریان و کارمندان تشکیل میدهند. به عبارت دیگر اقشار میانی جامعه در این محدوده زندگی میکنند. ساختمانها اکثراً قدیمی و یک یا دو طبقه میباشند. در سالهای اخیر در داخل بافت محله در بر خیابانهای اصلی بناهای چند طبقه نیز احداث گردیده است. بیشترین مصالح به کار رفته در ساختمانهای این ناحیه از آجر، سیمان و چوب میباشد. تراکم خالص مسکونی در این ناحیه ۱۸۹ نفر در هکتار و تراکم خالص جمعیتی آن ۱۱۷ نفر در هکتار میباشد[۵۴].
شکل گیری محله آب انبارنو احتمالاً در دوره قاجار تکامل یافته و عمدتاً اراضی اطراف آن با بناهای مسکونی و سکنه ممتاز اشغال می گردد. (بناهای قابل توجه مسکونی با فضاهای باز و وسیع آن گویای این مسئله
می باشد: خانه کلبادی، خانه فاضلی، خانه میر گتی و …) (مهندسین مشاور ابردشت، ۱۳۸۴: ۴)
عکس شماره ؟؟؟: خانه میرگتی
این محله با سطحی حدود ۲/۲۴ هکتار، ۱۸% از سطح بافت قدیم و ۸۵/۰% از سطح شهر ساری را به خود اختصاص داده است (مساحت شهر ساری ۲۸۵۲ هکتار و مساحت محدوده بافت قدیم ۱۳۴ هکتار می باشد). نقشه شماره ۲ موقعیت محله را در ارتباط با بافت قدیم و شهر ساری نشان می دهد.
نقشه شماره (۱)- محلات بافت قدیم شهر ساری
نقشه شماره (۲) - محدوده محله آب انبارنو و موقعیت آن در ارتباط با شهر
۴-۲٫ شناسایی ویژگی های جمعیتی و اجتماعی محله
۴-۲-۱٫ شناسایی مسائل جمعیتی
۴-۲-۱-۱٫ چگونگی پراکنش جمعیت
بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال های ۱۳۸۵- ۱۳۳۵ روند تحول جمعیت شهر ساری سیر صعودی داشته است و به شرح زیر بوده است. نرخ رشد جمعیت طبیعی شهر به طور کلی ۳۴/۳ درصد می باشد که این نرخ در محلات تاریخی کمتر می باشد.
جدول شماره (۴-۱) : روند تحول جمعیت شهر ساری از سالهای ۱۳۸۵- ۱۳۳۵
ردیف | سال | تعداد جمعیت |
[شنبه 1400-08-22] [ 03:56:00 ب.ظ ]
|