یکی از مهم ترین موانع توسعه نیروگاه های هسته ای در جهان دغدغه های زیست محیطی است . اثرات زیست محیطی ناشی از نیروگاه های اتمی به صورت مختصر عبارتند از :

۲ – ۷ – ۲ – ۱ آلودگی آب : آلودگی آب یعنی آمیختن مواد خارجی به آب به میزانی که برای موجودات و گیاهان زیان آور باشد . در همین باره بند ۲ ماده ۱ آیین نامه جلوگیری از آلودگی آب مقرر می‌دارد : آلودگی آب عبارت است از تغییر مواد محلول و یا معلق و یا تغییر درجه حرارت و دیگر خواص فیزیکی و شیمیایی و بیولوژیکی آب در حدی که آن را برای مصرفی که برای آن مقرر است ، مضر یا غیر مفید سازد . منشأ مواد پرتوزای آب به شرح زیر می‌باشد :

مواد پرتوزای طبیعی پوسته ، جو و زمین ، عملیات استخراج مواد پرتوزا از معادن ، انفجارات هسته ای و ریزش راکتور ، فاضلاب مراکز تحقیقاتی مواد پرتوزا ، آب های دفعی نیروگاه های هسته ای .

همان‌ طور که ملاحظه می‌گردد یکی از منابع آلاینده آب ، مواد پرتوزای نیروگاه هسته ای هستند . آب های استفاده شده در برج های خنک کن ف پس از گرم شدن دفع می‌گردند که احتمالاً مقادیری هر چند کم مواد پرتوزا به همراه خواهند داشت . مهم ترین هسته‌های پرتوزای آب شامل رادیم ۲۲۶ و پتاسیم ۴۰ ، هیدروژن ۳ و استرونسیم ۸۹ است که به طور کلی مقادیر آن ها در آب ها بسیار ناچیز بوده و تا به حال مشکلی از این نظر در آب های استفاده شده شرب مشاهده نشده است ( مگر در نزدیکی حوادث اتمی و انفجارات هسته ای ) . از مدت ها قبل وجود مواد پرتوزا در آب بسیاری از چشمه ها ، مورد توجه قرار گرفته است . این پرتوزایی مربوط به وجود گاز رادون است که از تجزیه خود به خودی رادیم حاصل می شود . مطالعات دقیق نشان داده‌اند که تقریباً در تمام خاک ها و سنگ ها مقادیر بسیار جزیی از ماده پرتوزا به ویژه رادیم وجود دارد . آب چشمه های عمیق مقدار قابل زیادی از گاز رادون را در خود حل می کند . پس از خروج آب از زمین ، گاز به تدریج متصاعد شده و با گذشت زمان ، تجزیه می شود و از بین می رود . ‌بنابرین‏ ف هر چه آب از چشمه دورتر شود ، میزان پرتوزایی آن کمتر می‌گردد . آب نهرها و رودخانه ها تقریباً فاقد این خاصیت هستند . در مواد خیلی نادر در آب چشمه ها علاوه بر گاز رادون مقادیری جزیی از گاز تورون و سایر مواد پرتوزای خانواده توریم نیز مشاهده شده است . یکی دیگر از منابع پرتوزایی آب ها ، املاح پتاسیم هستند که تقریباً در تمام آب ها به مقادیر مختلف یافت می‌شوند . به طور کلی دو علت عمده برای آلوده شدن غیر طبیعی آب به مواد پرتوزا وجود دارد . یکی بارش طبیعی یا همراه باران ذرات حاصل از انفجارهای اتمی و دیگری ورود فاضلاب مراکزی که از ایزوتوپ های پرتوزا به آب رودخانه و دریاها استفاده می‌کنند . مراکزی مانند مراکز صنعتی و تحقیقات اتمی ، بیمارستان ها ، مراکز تحقیقات کشاورزی و غیره ( عباسپور ، مجید ، ۱۳۸۶ ) . در مراکز تولید انرژی اتمی ، در برج خنک کن معمولاً از آب استفاده می شود . این آب پس از غیر قابل استفاده شدن در برج ها ، به رودها جاری می شود . این نوع آب ها دارای دو صفت منفی هستند ، یکی آنکه دمای آب بالا است و در اثر جاری شدن در رودخانه ها ، دمای آب را بالا می‌برد که این امر موجب آلودگی حرارتی رودخانه ها می‌گردد . دیگر آن که این آب به احتمال زیاد آلوده به مواد پرتوزا است که در این صورت نه تنها سبب مرگ رودخانه می شود ، بلکه برای انسان نیز خطر جانی خواهد داشت . مهم ترین فاضلاب های پرتوزا که آب ها و به ویژه آب های آشامیدنی را آلوده می‌سازند ، عبارتند از :

• • پساب نیروگاه های هسته ای : این پساب دارای مقادیر زیادی فرآورده های حاصل از شکافت می‌باشد که بسیار فعال و خطرناک هستند .

• • پساب صنایع وابسته به انرژی اتمی : تمامی مؤسسات انرژی اتمی نیز پساب پرتوزا تولید می‌کنند .

• • فاضلاب پرتوزای بیمارستان ها : پرتوزایی فاضلاب بیمارستان هایی که ایزوتوپ پرتوزا مصرف می‌کنند نسبت به فاضلاب صنعت انرژی اتمی بسیار کمتر است .