۳-۳- تعریف معماری در چارچوب توگف [۳۳]
استاندارد ISO/IEC 42010:2007[28]، «معماری» را این گونه تعریف می‌کند: «ساختار اساسی یک سیستم، تجسم یافته در اجزای آن، روابط آنها با یکدیگر و محیط و اصول حاکم بر طراحی و تکامل آن است.»
توگف، این تعریف را گرفته و گسترش می‌دهد. در توگف باتوجه به زمینه، «معماری» دارای دو معنی است:

 

      1. توصیفی رسمی از یک سیستم یا برنامه‌ای دقیق در سطح یک مؤلفه، برای هدایت کردن پیاده‌سازی آن.

    پایان نامه - مقاله

 

    1. ساختار مؤلفه‌ها، روابط درون آنها و اصول و دستورالعمل‌های حاکم بر طراحی و تکامل آنها در طول زمان.

 

توگف توسعه‌ی چهار نوع معماری را پوشش می‌دهد. این چهار نوع از معماری، معمولاً به عنوان زیرمجموعه‌ای از معماری سازمانی پذیرفته شده‌اند و توگف به گونه‌ای طراحی شده است که از همه‌ی آنها پشتیبانی می‌کند (جدول ۳-۱).
جدول ۳-۱: انواع معماری در توگف

 

نوع معماری توصیف
معماری
کسب‌و‌کار		 راهبرد کسب‌و‌کار، نظارت، سازماندهی و فرآیندهای کلیدی
معماری داده ساختار منطقی و فیزیکی داده‌های سازمانی و منابع مدیریت داده‌ها در سازمان
معماری
برنامه‌کاربردی		 طرحی برای سیستم‌های کاربردی خاصی که می‌بایست توسعه داده شوند، تعاملات آنها و ارتباطات آنها با فرآیندهای مرکزی کسب‌و‌کار سازمان است.
معماری فناوری قابلیت‌های منطقی نرم‌افزاری و سخت افزاریِ که برای پشتیبانی از گسترش کسب‌و‌کار، داده‌ها و سرویس‌های برنامه‌های کاربردی مورد نیاز است. این شامل زیرساخت‌های IT، میان افزارها، شبکه‌ها، ارتباطات، پردازش و استانداردها می‌شود.

۳-۴- اجزای توگف [۳۳]
توگف ساختار و محتوای توانمندی معماری در یک سازمان را منعکس می‌کند، همان طور که در شکل ۳-۱ نشان داده شده است.
هسته‌ی مرکزیِ توگف، روش توسعه معماری یا ADM است(مستند شده در نسخه‌ی ۹ از توگف، بخش۲). توانمندی معماری، روش توسعه معماری را به اجرا در می آورد. (مستند شده در نسخه‌ی ۹ از توگف، بخش۷). این روش، توسط تعدادی از دستورالعمل‌ها و تکنیک‌ها پشتیبانی می‌شود(مستند شده در نسخه‌ی ۹ از توگف، بخش۳). این روش به تولید محتوا برای ذخیره در مخزن می‌پردازد(مستند شده در نسخه‌ی ۹ از توگف، بخش۴) و این محتوا با توجه به زنجیره‌ی سازمان طبقه‌بندی می‌شود(مستند شده در نسخه‌ی ۹ از توگف، بخش۵). مخزن در ابتدا توسط مدل‌های مرجع توگف پُر می‌گردد(مستند شده در نسخه‌ی ۹ از توگف، بخش۶).
شکل ۳-۱ : محتوای توگف[۶۳]
۳-۵- ADM و مراحل آن [۳۳]
ADM، به عنوان نتیجه‌ی مشارکت‌های بسیاری از معماران، هسته‌ی توگف را شکل می‌دهد و روشی برای تولید معماری سازمانی، برای سازمانی خاص است و به طور ویژه در رسیدگی به نیازهای کسب‌و‌کار طراحی شده است. ADM موارد زیر را توصیف می‌کند:

 

    • راهی قابل اعتماد و اثبات شده برای توسعه و کاربرد یک معماری سازمانی.

 

    • روشی برای توسعه معماری‌هایی در ۴ سطح (کسب‌وکار، برنامه‌های کاربردی، داده، فناوری) می‌باشد و معمار را قادر می‌سازد تا از کفایت پرداختن به مجموعه‌ای پیچیده از نیازمندی‌ها، اطمینان پیدا کند.

 

    • رهنمودها و ابزارهایی برای توسعه معماری.

 

متدولوژی توسعه معماری یا ADM از چندین مرحله تشکیل شده است که حول طیف وسیعی از حوزه‌های معماری می‌چرخند. ساختار پایه‌ی ADM در شکل ۳-۲ نشان داده شده است.
ADM، بصورت تکراری در طول کل فرایند، بین مراحل و درون آنها اعمال می‌شود. در طول چرخه ADM، هم برای کل چرخه ADM و هم برای مرحله خاصی از فرایند، باید اعتبارسنجی مستمر نتایج، نسبت به نیازمندی‌های اصلی وجود داشته باشد،. این اعتبارسنجی باید در دامنه، جزئیات، برنامه زمانی و نقاط عطف، تجدیدنظر کند. هر مرحله باید دارایی‌های تولید شده از تکرارهای قبلی فرایند و دارایی‌های خارجی، از جمله چارچوب‌ها و یا مدل‌های دیگر را در نظر بگیرد.
ADM از مفهوم تکرار در سه سطح پشتیبانی می‌کند:

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...