یکی از مهم ترین موانع توسعه نیروگاه های هسته ای در جهان دغدغه های زیست محیطی است . اثرات زیست محیطی ناشی از نیروگاه های اتمی به صورت مختصر عبارتند از :

 

۲ – ۷ – ۲ – ۱ آلودگی آب : آلودگی آب یعنی آمیختن مواد خارجی به آب به میزانی که برای موجودات و گیاهان زیان آور باشد . در همین باره بند ۲ ماده ۱ آیین نامه جلوگیری از آلودگی آب مقرر می‌دارد : آلودگی آب عبارت است از تغییر مواد محلول و یا معلق و یا تغییر درجه حرارت و دیگر خواص فیزیکی و شیمیایی و بیولوژیکی آب در حدی که آن را برای مصرفی که برای آن مقرر است ، مضر یا غیر مفید سازد . منشأ مواد پرتوزای آب به شرح زیر می‌باشد :

 

مواد پرتوزای طبیعی پوسته ، جو و زمین ، عملیات استخراج مواد پرتوزا از معادن ، انفجارات هسته ای و ریزش راکتور ، فاضلاب مراکز تحقیقاتی مواد پرتوزا ، آب های دفعی نیروگاه های هسته ای .

 

همان‌ طور که ملاحظه می‌گردد یکی از منابع آلاینده آب ، مواد پرتوزای نیروگاه هسته ای هستند . آب های استفاده شده در برج های خنک کن ف پس از گرم شدن دفع می‌گردند که احتمالاً مقادیری هر چند کم مواد پرتوزا به همراه خواهند داشت . مهم ترین هسته‌های پرتوزای آب شامل رادیم ۲۲۶ و پتاسیم ۴۰ ، هیدروژن ۳ و استرونسیم ۸۹ است که به طور کلی مقادیر آن ها در آب ها بسیار ناچیز بوده و تا به حال مشکلی از این نظر در آب های استفاده شده شرب مشاهده نشده است ( مگر در نزدیکی حوادث اتمی و انفجارات هسته ای ) . از مدت ها قبل وجود مواد پرتوزا در آب بسیاری از چشمه ها ، مورد توجه قرار گرفته است . این پرتوزایی مربوط به وجود گاز رادون است که از تجزیه خود به خودی رادیم حاصل می شود . مطالعات دقیق نشان داده‌اند که تقریباً در تمام خاک ها و سنگ ها مقادیر بسیار جزیی از ماده پرتوزا به ویژه رادیم وجود دارد . آب چشمه های عمیق مقدار قابل زیادی از گاز رادون را در خود حل می کند . پس از خروج آب از زمین ، گاز به تدریج متصاعد شده و با گذشت زمان ، تجزیه می شود و از بین می رود . ‌بنابرین‏ ف هر چه آب از چشمه دورتر شود ، میزان پرتوزایی آن کمتر می‌گردد . آب نهرها و رودخانه ها تقریباً فاقد این خاصیت هستند . در مواد خیلی نادر در آب چشمه ها علاوه بر گاز رادون مقادیری جزیی از گاز تورون و سایر مواد پرتوزای خانواده توریم نیز مشاهده شده است . یکی دیگر از منابع پرتوزایی آب ها ، املاح پتاسیم هستند که تقریباً در تمام آب ها به مقادیر مختلف یافت می‌شوند . به طور کلی دو علت عمده برای آلوده شدن غیر طبیعی آب به مواد پرتوزا وجود دارد . یکی بارش طبیعی یا همراه باران ذرات حاصل از انفجارهای اتمی و دیگری ورود فاضلاب مراکزی که از ایزوتوپ های پرتوزا به آب رودخانه و دریاها استفاده می‌کنند . مراکزی مانند مراکز صنعتی و تحقیقات اتمی ، بیمارستان ها ، مراکز تحقیقات کشاورزی و غیره ( عباسپور ، مجید ، ۱۳۸۶ ) . در مراکز تولید انرژی اتمی ، در برج خنک کن معمولاً از آب استفاده می شود . این آب پس از غیر قابل استفاده شدن در برج ها ، به رودها جاری می شود . این نوع آب ها دارای دو صفت منفی هستند ، یکی آنکه دمای آب بالا است و در اثر جاری شدن در رودخانه ها ، دمای آب را بالا می‌برد که این امر موجب آلودگی حرارتی رودخانه ها می‌گردد . دیگر آن که این آب به احتمال زیاد آلوده به مواد پرتوزا است که در این صورت نه تنها سبب مرگ رودخانه می شود ، بلکه برای انسان نیز خطر جانی خواهد داشت . مهم ترین فاضلاب های پرتوزا که آب ها و به ویژه آب های آشامیدنی را آلوده می‌سازند ، عبارتند از :

 

• • پساب نیروگاه های هسته ای : این پساب دارای مقادیر زیادی فرآورده های حاصل از شکافت می‌باشد که بسیار فعال و خطرناک هستند .

 

• • پساب صنایع وابسته به انرژی اتمی : تمامی مؤسسات انرژی اتمی نیز پساب پرتوزا تولید می‌کنند .

 

• • فاضلاب پرتوزای بیمارستان ها : پرتوزایی فاضلاب بیمارستان هایی که ایزوتوپ پرتوزا مصرف می‌کنند نسبت به فاضلاب صنعت انرژی اتمی بسیار کمتر است .

 

 

1. 1. Hedonic ↑

 

1. 1. Hobbes , T. ↑

 

1. 1. Desade , M. ↑

 

1. 1. Bentham,J. ↑

 

1. 1. Ryan , R. ↑

 

1. 1. Kubovy, M. ↑

 

1. 1. Kahnema , N. ↑

 

1. 1. Schwarz , N. ↑

 

1. 1. Diener,C. ↑

 

1. 1. Weiner , B. ↑

 

1. 1. self – esteem ↑

 

1. 1. Cropanzano, R.S. ↑

 

1. 1. telic theories ↑

 

1. 1. Emmons , R.A. ↑

 

1. 1. Ross,M. ↑

 

1. 1. goal discrepancy ↑

 

1. 1. Csikszentmihalyi,A. ↑

 

1. 1. Rice,J.A. ↑

 

1. 1. desire ↑

 

1. 1. social comparisons ↑

 

1. 1. Michalos , A.C. ↑

 

1. 1. Taylor , S.E. ↑

 

1. 1. adaptation ↑

 

1. 1. Allman,A. ↑

 

1. 1. Silver , R.L. ↑

 

1. 1. Ryff,C.D. ↑

 

1. 1. Maslow,A. ↑

 

1. 1. self – acceptance ↑

 

1. 1. environmental mastery ↑

 

1. 1. postitive relations with others. ↑

 

1. 1. personal growth ↑

 

1. 1. purpose in life ↑

 

1. 1. autonomy ↑

 

1. 1. Horn,V.J. ↑

 

1. 1. Taris , T. ↑

 

1. 1. Schaufeli , W. ↑

 

1. 1. Scherus , P. ↑

 

1. 1. Wissing,V. ↑

 

1. 1. Vaneden , C.G. ↑

 

1. 1. sense of coherence ↑

 

1. 1. affect ↑

 

1. 1. cognition ↑

 

1. 1. behavior ↑

 

1. 1. self – concept ↑

 

1. 1. interpersonal relation ↑

 

1. 1. experience – sampling (ESH) ↑

 

1. 1. Seidlitz , L. ↑

 

1. 1. Rusting, C.L. ↑

 

1. 1. startle reflex ↑

 

1. 1. Eysenck Personality Questionnaire ↑

 

1. 1. NEO Presonality Questionnaire ↑

 

1. 1. Oxfork Happiness Questionnaire ↑

 

1. 1. Goldberg , D. ↑

 

1. 1. Doppy , M.N ↑

 

1. 1. Konu,A. ↑

 

1. 1. Lintonen , T. ↑

 

1. 1. Autio , V. ↑

 

1. 1. Cantril,H. ↑

 

1. 1. Cambell , A. ↑

 

1. 1. Ingle hart ,R. ↑

 

1. 1. Butt , D.S.& Beiser , M. ↑

 

1. 1. Ryff , C.D. ↑

 

1. 1. Robinson , L.& Regitier , D. ↑

 

1. 1. Haring , M.J. ↑

 

1. 1. Stock , W.A. ↑

 

1. 1. Okun , M.A. ↑

 

1. 1. Wood , W. ↑

 

1. 1. Rhodes , N. ↑

 

1. 1. Whelan , M. ↑

 

1. 1. Sedlitz , L. ↑

 

1. 1. Robins , L.& Regier , D. ↑

 

1. 1. Crocker , J. ↑

 

1. 1. Major, B. ↑

 

1. 1. Converse , P.E. ↑

 

1. 1. Henert , T. ↑

 

1. 1. Krauss , H.H. ↑

 

1. 1. Nadler , R. ↑

 

1. 1. Boyd , M. ↑

 

1. 1. Glenn , N.D. ↑

 

1. 1. Gove , W.R.Shin , H. ↑

 

1. 1. White , J.M. ↑

 

1. 1. Mastekaasa , A. ↑

 

1. 1. Gohm , C. ↑

 

1. 1. Kurdek , L.A. ↑

 

1. 1. Harning – Hardoer , M. ↑

 

1. 1. Witter , R.A. ↑

 

1. 1. Lee , G.R. ↑

 

1. 1. Seccombe, K. ↑

 

1. 1. Shahan, C.L. ↑

 

1. 1. Style, C.B. ↑

 

1. 1. Hughes, M. ↑

 

1. 1. Kessler, R.C. ↑

 

1. 1. Essexm M. ↑

 

1. 1. Pargament, K.I. ↑

 

1. 1. Cunningham, M. R. ↑

 

1. 1. Ekkusibm C. G. ↑

 

1. 1. Strawbringe, W.J. ↑

 

1. 1. Shoma, S.J. ↑

 

1. 1. Cohen, R.D. ↑

 

1. 1. Roberts, R. E. & Kaplan, G. A. ↑

 

1. 1. Batson, C.D. ↑

 

1. 1. Schoenrak, P.A. ↑

 

1. 1. Ventis, W.L. ↑

 

1. 1. Colasanto, D. ↑

 

1. 1. Shriver, J. ↑

 

1. 1. Wilson, w ↑

 

1. 1. Lykken, D. T. ↑

 

1. 1. Telligen, A. ↑

 

1. 1. Schimmack, U. ↑

 

1. 1. Funder, D. ↑

 

1. 1. Costa, P. T. ↑

 

1. 1. McCarae, R. R. ↑

 

1. 1. Izard, C. E. ↑

 

1. 1. Watson, D. ↑

 

1. 1. Clark,L.A. ↑

 

1. 1. Anonymous , P. ↑

 

1. 1. Butt, D. S. ↑

 

1. 1. Beiser, M. ↑

 

1. 1. Edwards , J. ↑

 

1. 1. Strickland , B.R. ↑

 

1. 1. Russo , N.F. ↑

 

1. 1. Keita , G.P. ↑

 

1. 1. McGrath,E. ↑

 

1. 1. Brisco, M. ↑

 

1. 1. Weissman, M. M. ↑

 

1. 1. Klerman, G. L. ↑

 

1. 1. Nolen – Heeksema, S. ↑

 

1. 1. Golombok, S. ↑

 

1. 1. Fivush , R. ↑

 

1. 1. Fabes , R.A. ↑

 

1. 1. Martin , C.L. ↑

 

1. 1. Zahn – Waxler , C. ↑

 

1. 1. Cole , P. ↑

 

1. 1. Barrett,R. ↑

 

1. 1. cultural self ↑

 

1. 1. individualist ↑

 

1. 1. collectivist ↑

 

1. 1. tradition. ↑

 

1. 1. Modernization. ↑

 

1. 1. Durkheim , E. ↑

 

1. 1. anomie ↑

 

1. 1. Urry,H. ↑

 

1. 1. Nitschke , J. ↑

 

1. 1. Dolski , I. ↑

 

1. 1. Jackson , D. ↑

 

1. 1. Dalton , K. ↑

 

1. 1. Mueller , C. ↑

 

1. 1. Rosenkranz , M. ↑

 

1. 1. Stedline , R. ↑

 

1. 1. Pavot , W. ↑

 

1. 1. assertiveness ↑

 

1. 1. Drucker ,P.F. ↑

 

1. 1. Mackenzie , R.A. ↑

 

1. 1. Lakein,A. ↑

 

1. 1. Mackenzie , R.A. ↑

 

1. 1. Sparks,D.C. ↑

 

1. 1. Born , M.W. ↑

 

1. 1. Wager.D.S. ↑

 

1. 1. Robbins,s. ↑

 

1. 1. Miller , L.E. ↑

 

1. 1. Dillon , R.D. ↑

 

1. 1. webber , R.A. ↑

 

همچنین بر اساس شواهد تحقیقی، نشان داده‌اند که افراد دارای ADHD در سایر توانایی‌های عمومی، مخصوصا عملکرد اجرایی دارای اختلال هستند (‌بار کلی‌،۲۰۰۶). منظور از کارکرد اجرایی طیف وسیعی از فرایند های مرتبط با توجه، حافظه فعال، سیالی فکر، طرح ریزی و تنظیم رفتار هدفمند می‌باشد. یکی از حوزه های مرتبط با عملکرد اجرایی مربوط به حافظه فعال می‌باشد. بنا بر نظر مولفان، حافظه فعال مکانیسم مهمی در اختلال نقص توجه و بیش فعالی می‌باشد. بر این اساس شواهد تحقیقی نمایانگر نقص این نوع حافظه در افراد ADHD می‌باشد. این نقص باعث حواسپرتی و ناتوانی در تمرکز در این افراد می‌گردد (کاستلانوس و تانوک، ۲۰۰۲؛ انگلهارت^[۸۶]،۲۰۰۸؛ والرا^[۸۷] و همکاران، ۲۰۰۴). ‌بنابرین‏ به نظر می‌رسد که اختلال در عملکرد اجرایی حافظه فعال با علائم اختلال نقص توجه-بیش فعالی مرتبط است (‌بار کلی‌،۱۹۹۶) و این ویژگی ممکن است در افراد دارای ADHD، که در زمینه استدلال، طرح ریزی، سازماندهی، و تنظیم هدف دارای مشکلات متعددی هستند، نقش مهمی داشته باشد (ریکل و براون^[۸۸]، ۲۰۰۷).

 

مطالعات متعددی ‌در مورد بزرگسالان مبتلا به ADHD انجام پذیرفته است و در آن ها به تاثیر آسیب دیدگی عملکرد حافظه فعال و تکالیف مرتبط با فعالیت مغز که به طور واضح دارای نابهنجاری اند ، در این افراد تأکید نموده است (داسون^[۸۹] و همکاران،۲۰۰۴ ؛کاونر^[۹۰] و همکاران، ۱۹۹۸؛ مکلین^[۹۱] و همکاران ،۲۰۰۴ ؛ مورفی^[۹۲] و همکاران ،۲۰۰۱ ؛ اسکتویتزر^[۹۳] و همکاران،۲۰۰۴؛ والرا^[۹۴] و همکاران، ۲۰۰۵).

 

مسائل و آسیب دیدگی هایی که این اختلال در دوره بزرگسالی برای فرد ایجاد می‌کند و همراه بودن آن با طیف گسترده ای از اختلالات همبود نظیر اختلالات اضطرابی، اختلالات عاطفی و اختلالات شخصیت لزوم مداخلات درمانی را در این اختلال، اجتناب ناپذیر گردانیده است. رویکردهای درمانی متعددی برای اختلال ADHD مطرح می‌باشد، که از آن جمله می توان به دارو درمانی و رویکردهای شناختی به عنوان رایج ترین درمان ها اشاره نمود. این روش ها علی‌رغم شیوع، مسائل متعددی را ‌در مورد پایدار نبودن اثرات درمانی و یا عوارض جانبی داروها، نمایان ساخته اند. همچنین اثربخشی مؤثر این روش ها در گستره شناختی و یا بهبود مهارت های اجتماعی و یا ایجاد تأثیرات منفی در روند تحول از دیگر چالش های موجود در روش های درمانی رایج است (اسمیت، ‌بار کلی‌ و شاپیرو، ۲۰۰۶).

 

یکی از روش های نسبتأ نوین که در کنار سایر روش های درمانی، تحقیقات و تأییدات بالینی متعددی را به خود اختصاص داده است، درمان های نوروفیدبک می‌باشد. (لوبار، ۱۹۷۶ ؛ لوبار و شوس^[۹۵]، ۱۹۷۷؛ آرنز^[۹۶] و همکاران، ۲۰۰۹؛ موریاما^[۹۷] و همکاران، ۲۰۱۲؛ لیکتی و همکاران، ۲۰۱۲^[۹۸]؛ فازان و نزرودین^[۹۹]، ۲۰۱۲؛ لانس برگن^[۱۰۰] و همکاران، ۲۰۱۱).

 

درمان های نوروفیدبک بر اساس نظریه رابطه ذهن- بدن تحول یافته است و بر توانایی ذهن برای بازسازی، تغییر و التیام خود به روش طبیعی تأکید دارد (لاورنس^[۱۰۱]، ۲۰۰۲). این روش از طریق تأثیر گذاری بر امواج مغزی و نیز افزایش انعطاف پذیری ذهنی امکان درمان اختلال ADHD را فراهم می‌سازد (دموس^[۱۰۲]، ۲۰۰۵). در واقع نوروفیدبک، باعث کاهش امواج آهسته (تتا) و افزایش امواج سریع (بتا)، در کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD می‌گردد (لوبار و دییرینگ^[۱۰۳]، ۱۹۸۰؛ لوبار، ۱۹۸۴).

 

تحقیقات متعددی ‌در مورد اثربخشی نوروفیدبک در درمان نقص توجه و تکانشگری و بیش فعالی (آرنز و همکاران،۲۰۰۹؛ لانس برگن^[۱۰۴] و همکاران، ۲۰۱۱؛ فازان و نزرودین، ۲۰۱۲٫؛ مایر^[۱۰۵] و همکاران، ۲۰۱۱) انجام شده است.

 

همان گونه که تصریح گردید یکی از حوزه های مؤثر در تبیین اختلال نقص توجه/بیش فعالی، اختلال در عملکردهای اجرایی-شناختی، نظیر حافظه فعال می‌باشد. بر اساس شواهدی که ‌در مورد نقص حافظه فعال در افراد مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی تصریح گردیده است و نیز با تکیه بر شواهد متعدد بالینی، مولفان تلاش نموده اند تا با تقویت حافظه فعال و بهبود عملکرد این نوع از حافظه، روشی نوین در درمان نشانه های ADHD ارائه نمایند. به عنوان مثال، کلینبرگ^[۱۰۶] و فرنل^[۱۰۷] (۲۰۰۵)تحقیقی را با عنوان آموزش رایانه ای حافظه فعال در کودکانی که دچار نقص توجه/ بیش فعالی بودند انجام دادند. نتیجه این مطالعه نشان داد که برنامه رایانه ای باعث بهبود حافظه فعال در این کودکان می شود، همچنین این برنامه بازداری پاسخ و استدلال منطقی را در این کودکان افزایش داد.

 

میلتون^[۱۰۸] (۲۰۱۰ ، به نقل از قمری گیوی ،۱۳۹۰) در مطالعه خود ، اثربخشی برنامه رایانه ای تقویت حافظه فعال را در انعطاف پذیری شناختی و بهبود حافظه فعال مورد تأیید قرار داد.

 

تحقیقات داخلی نیز اثربخشی نوروفیدبک را در درمان علائم بیش فعالی و نقص توجه تأیید می‌کند. برای مثال یعقوبی و همکاران (۱۳۸۸)، نشان دادند که آموزش نوروفیدبک در کاهش علایم اختلال به میزان درمان با ریتالین(Ritalin) ، در کاهش علائم بیش فعالی و نقص توجه دانش آموزان مبتلا مؤثر است.

 

در ایران، تأثیر نوروفیدبک بر الگوی امواج مغزی، توجه و تکانشوری در کودکان مبتلا به بیش فعالی و نقص توجه (حمیدی، ۱۳۹۰)، بر عملکرد هوشی کودکان مبتلابه اختلال نقص توجه/بیش فعالی (یعقوبی و همکاران، ۱۳۸۵) ، مقایسه آن با ریتالین و درمان ترکیبی در کودکان مبتلا به ADHD (یعقوبی و همکاران، ۱۳۸۵) و بر اختلال یادگیری همراه با ADHD (نوری زاده و همکاران، ۱۳۹۱) مورد بررسی قرار گرفته است.

 

همچنین، اثر بخشی آموزش رایانه ای، در تقویت حافظه فعال کودکان مبتلا به نارسا خوانی و نقص توجه- بیش فعالی، در مطالعات قمری گیوی (۱۳۹۰)، مورد تأیید قرار گرفت.

 

ماده ۹۶ آیین نامه انضباطی نیروهای مسلح مقرر داشته است:

 

پرسنل نیروی انتظامی از نظر انضباطی تابع آیین نامه انضباطی نیروهای مسلح « مصوب فرماندهی کل قوا » می‌باشند .

 

ماده ۱۳۵ آیین نامه انضباطی نیروهای مسلح :

 

رسیدگی به تخلفات پرسنلی که فرمانده نیروی مربوطه برای آنان پیشنهاد محرومیت از ترفیع ، تنزیل درجه یا رتبه ، معافیت از خدمت یا اخراج از خدمت می‌دهد و هم چنین رسیدگی به شکایات پرسنل از رده های بالاتر در امور خدمتی قانون ارتشی و هیئت های مشابه در ستاد فرماندهی کل قوا ، سپاه و نیروی انتظامی به عمل می‌آید .

 

تبصره : ذی نفع نسبت به آرای قابل اجرای هر دو هیئت ( قانون ارتش و هیئت های مشابه در ستاد فرماندهی کل قوا ، سپاه و نیروی انتظامی ) می‌تواند به مراجع صالحه قضایی تظلم نماید.

 

اصل ۱۱۰ قانون اساسی : وظایف و اختیارات رهبر :

 

……………….. ۴ – فرماندهی کل نیروهای مسلح ………………… ۶ – نصب و عزل و قبول استعفا : ……………….. و – فرماندهان عالی نیروهای نظامی و انتظامی ………… .

 

اصل ۱۴۹ قانون اساسی : ترفیع درجه نظامیان و سلب آن به موجب قانون است .

 

با عنایت به مواد ذکر شده و سایر مقررات و آیین نامه های انضباطی نیروی انتظامی «ناجا» انجام دستورات مافوق در سلسه مراتب بین نیروهای انتظامی امری بدیهی است . از جهتی به موجب بند ب ماده ۳ قانون احیاء دادسرا ریاست و نظارت بر ضابطان دادگستری از حیث وظایف ضابطیت با دادستان است . از مجموع مطالب مذکوره مستفاد می شود که دادستان در عزل و نصب ، تشویق ، تنبیه نیروی تحت امر خود و تنزل درجه هیچ گونه اختیاری ندارد لذا نمی تواند به نحو شایسته بر انجام امور ضابطان نظارت نماید . مسأله زمانی بغرنج می شود که دو دستور متعارض از سوی دو مقام قضایی و انتظامی صادر گردد که عملاً این معضل به دفعات مشاهده گردیده است . در این تعارض اگر ضابط به اجرای دستور مقام قضایی قیام نکند به موجب ماده۲۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مرتکب جرم شده است . از جهتی سرپیچی از دستور مقام مافوق نیز ممنوع می‌باشد . حال تصور این فرض که نیرویی تحت امر کامل یک مقام باشد ولی آن مقام حق هیچ گونه اعمال قدرت ‌در مورد ضابطین را نداشته باشد و حتی تعویض و یا تشویق مأمور از ید اختیار او خارج باشد امری محال است که متأسفانه این محال در کشور ماوجود داشته و تبعات منفی آن گریبان گیر دستگاه قضا می‌باشد .

 

مسأله قابل ذکر دیگر جدا بودن تشکیلات نیروی انتظامی از دادگستری است که موجب شده تعداد بسیار کمی از پرسنل نیروی انتظامی تکالیف ضابطیت را انجام دهند و عملاً بسیاری از قسمت های ناجا خود را خارج از ضابطان دادگستری قلمداد می‌کنند . برای نمونه پرسنل راهنمایی و رانندگی را می توان نام برد که با وجود نیروی انتظامی قلمداد شدن و به تبع آن طبق بند اول ماده ۱۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری جزء ضابطین دادگستری محسوب می‌گردند عملاً در هنگام صدور دستور از ناحیه ی دادستان مبنی بر دستگیری یک مجرم فراری نظیر سارق با بیان آن که فقط ‌در مورد تخلفات راهنمایی و رانندگی انجام وظیفه می‌کنند از اجرای دستور استنکاف می نمایند . بدین ترتیب نیروی انتظامی در میان پرسنل خود ضابطان را مشخص نموده است نظیر پرسنل شاغل در کلانتری ها و آگاهی و در مقیاس کمتری در حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی ، در این بین این محدودیت را حتی به درون این پرسنل نیز تعمیم داده است به گونه ای که حتی کل پرسنل کلانتری نیز وظیفه ی ضابطیت را به تمامی انجام نمی دهند .

 

‌در مورد مأمورین حفاظت و اطلاعات ناجا همواره بحث هایی در خصوص ضابط دادگستری محسوب گشتن و یا نبودن مطرح بوده است . در مجموعه نشست های قضایی نظرات زیر مطرح شده :

 

نظریه اکثریت : سازمان حفاظت اطلاعات ناجا مطابق قانون نیروی انتظامی ، سازمانی است مستقل که در کنار سازمان عقیدتی و سیاسی زیر نظر مستقیم رهبری انجام وظیفه می کند . مطابق قانون ناجا ، تمامی وظایفی را که سازمان حفاظت اطلاعات ارتش دارد این حفاظت نیز دارا می‌باشد پس با توجه به آن که اطلاق نیروی انتظامی به عنوان ضابط عام قوه قضائیه شامل سازمان حفاظت اطلاعات هم می شود و نیز با توجه ‌به این که در خصوص جرایم نیروهای مسلح وظیفه دارد که حتی در جرایم مشهود این نظامیان وارد شده و اقدامات لازم را انجام بدهد ، قوه قضائیه محسوب می شود .

 

نظریه اقلیت : سازمانی است مستقل از نیروی انتظامی و تصریحی بر ضابط بودن آن هم وجود ندارد.

 

نظریه کمیسیون : با توجه به ماده ۵ قانون ناجا مصوب ۶۹ سازمان حفاظت و اطلاعات ناجا سازمانی مستقل و متمرکز است که وظایف آن اجرای بند ۲۵ ماده ۴ قانون مذبور ( تلاش مداوم و مستمر در جهت حفظ و صیانت سازمان در زمینه‌های امنیتی ) می‌باشد . پس سازمان یاد شده از اطلاق بند « ۱ » ماده ۱۵ قانون آیین دادرسی دادگاه ی عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸ خارج بوده و ضابط قوه قضائیه محسوب نمی شود مگر ‌در مورد جرایم امنیتی موضوع تبصره « ۱ » ماده ۵ قانون ناجا ناظر بر ماده ۱۶ قانون استخدامی ارتش که در محدوده وظایف و مأموریت های محوله قانونی با رعایت مقررات قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضابط تلقی می‌گردد .(سازمان قضایی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران،۱۳۸۵،۲۴)

 

با این توضیحات و در مجموع با اخذ این روش عملاً ناجا برخلاف وظیفه ی ذاتی خود و حکم قانون قدم بر می‌دارد ، در کنار آن اعطای اختیاراتی در عرض صلاحیت مراجع قضایی نیز باعث بروز مشکلات عدیده در انجام وظایف خصوصاًً در مرحله ی تحقیقات مقدماتی و اجرای حکم شده است لذا با تدوین مقرراتی کامل و جامع که صلابت دستگاه قضا و پرسنل وابسته به آن را در پی دارد ، در جهت اجرای صحیح عدالت قدم برداشته تا از تشتت آرای و عقاید مختلف در زمینه قضایی جلوگیری شود.

 

گفتار دوم -تعدد محاکم رسیدگی کننده به جرایم ضابطان دادگستری

 

نقش ضابطان دادگستری همواره بعد از وقوع جرم ظاهر می شود. در فاصله ی زمانی وقوع جرم و یا شروع به آن تا مرحله ی صدور حکم و اجرای کامل آن رابطه بین ضابطان دادگستری با مراجع قضایی برقرار می شود . ویژگی خاصی که در خصوص ارتکاب جرایم توسط ضابطین دادگستری به چشم می‌خورد آن است که مرتکب از نظر رابطه ی استخدامی عضویت نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را دارا است و قانوناً نظامی محسوب می شود و از طرفی به تبع انجام و ظیفه در مقام ضابط دادگستری تحت امر مقام قضایی است . بنا به اصل یکصد و هفتاد و دوم قانون اساسی که بیان می‌دارد : برای رسیدگی به جرایم مربوطه به وظایف خاص نظامی یا انتظامی اعضای ارتش ، ژاندارمری ، شهربانی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، ضابط دادگستری مرتکب شوند در محاکم عمومی رسیدگی می شود .

 

تبصره ۲ ماده ۱ قانون دادرسی نیروهای مسلح مصوب ۱۳۶۴ : جرایمی که در مقام ضابط دادگستری مرتکب شده باشند در محاکم عمومی رسدیگی می شود .

 

مفهوم هوش شاید به اندازه خود انسان قدمت داشته باشد. به نظر می‌رسد که ما انسان­ها، مدت­ها است این عقیده را پذیرفته ایم که بعضی مردم در تصمیم‌گیری بهتر از بقیه هستند. با اینکه در کل پذیرفته شده بود که هوش به عنوان یک ویژگی فردی وجود دارد، تنها از اواخر قرن نوزدهم بود که برای اندازه‌گیری رسمی و علمی آن تلاش‌های جدیدی آغاز شد. اولین کسی که در این مورد اقدام کرد فرانسیس گالتون^[۹۳] بود، اما آلفرد بینه^[۹۴] بود که در سال ۱۹۰۵ نمونه اولیه آزمون هوش واقعی را تهیه کرد (برادبری و گریوز، ۲۰۰۵، ترجمه گنجی، :۱۵۰-۱۴۸)؛ با این حال ارائه یک تعریف ثابت و مشخص برای هوش مشکل است، و بر سر تعریف آن توافق وجود ندارد، چرا که هوش کیفیتی قابل رویت نیست و تنها از روی آثارش بررسی می‌شود (گل پور، آقایی و خاکسار، ۱۳۸۴؛ به نقل از عباس آبادی، ۱۳۸۸). هوش توانایی سازگاری با محیط است (آقایار و شریفی، ۱۳۸۶، :۳۶؛ ربانی، ۱۳۵۷، : ۳۲ به نقل از ضمیری، ۱۳۸۷). گاردنر هوش را ظرفیت حل مسئله، تطابق با فرهنگ و تأکید بر آگاهی می‌داند (گلمن، ۱۳۸۳، :۷۲). و اینکه روان شناسان معمولا انواع هوش را شناسایی و به سه گروه اصلی هوش انتزاعی^[۹۵]، هوش عینی^[۹۶] و هوش اجتماعی طبقه بندی کرده‌اند (جانسون و ایندویک، ۱۹۹۹؛ به نقل از سبحانی نژاد و دیگران، ۱۳۸۷). ‌بنابرین‏ تعریفی کامل‌تر می‌باشد که سه مؤلفه بهره برداری از تجربیات گذشته، استعداد یادگیری امور و سازگاری با محیط برای حل مسائل را داشته باشد (یزدان پناه، ۱۳۷۹، :۵۶؛ به نقل از ضمیری، ۱۳۸۷).

 

۲-۴-۲)تعریف هیجان

 

واژه هیجان از فعل لاتین Moere به معنای حرکت گرفته شده است که تمایل به حرکت به سوی احساسات و عواطف را نشان می‌دهد (سبحانی نژاد و یوزباشی، ۱۳۸۷، :۱۵؛ خائف الهی و دوستار، ۱۳۸۲). در فرهنگ لغت مایکروسافت (۲۰۰۰) مترادف‌های این واژه عبارتند از پرتحرک، تاثر بار، رقت بار، پرشور و مهیج یا برانگیختگی (هاشمی، ۱۳۸۵ ؛ به نقل از ضمیری، ۱۳۷۸). تا قبل از سال ۱۹۸۰ تفکر عمده این بود که هیجان باعث تخریب هوش و حواس افراد می‌شود و فلاسفه‌ی یونان قدیم، هیجان‌ها را امور شخصی می‌دانستند که توسط افراد جذب شده و نمی توانند راهنمایی عقلایی باشند (اکبرزاده، ۱۳۸۳، :۹؛ به نقل از عباس آبادی، ۱۳۸۸)؛ امّا از اوایل دهه ۱۹۸۰ بود که دانشمندان متوجه شدند هیجان‌ها به هوش کمک می‌کنند (برادبری و گریوز، ۲۰۰۵، ترجمه گنجی، : ۱۵۱-۱۵۰). ‌بنابرین‏ هیجان‌ها احساساتی هستند هم به زندگی شور و نشاط می‌بخشند و هم سازگاری فرد را با محیط فیزیکی و هم با محیط اجتماعی آسان می‌سازند؛ و دارای سه ویژگی (مؤلفه) همراه بودن با تغییرات جسمانی، وجود محرک و انگیزه برای ایجاد هیجان و به دنبال داشتن تظاهرات قابل مشاهده فیزیولوژیکی و رفتاری می‌باشند (آقایار و شریفی، ۱۳۸۶، : ۴۰-۳۶؛ سپهریان، ۱۳۸۶، :۲) و این که هیجان واکنش شدید و کوتاه ارگانیکی به یک موقعیت است که با حالتی (خوشایند یا ناخوشایند) همراه می‌باشد (خائف الهی و دوستار، ۱۳۸۲).

 

۲-۴-۳)تعریف هوش هیجانی

 

دو واژه هوش و هیجان که مشترکا واژه هوش هیجانی را می‌سازند به صورت‌های گوناگون تعریف شده‌اند (کریم زاده و سلسبیلی، ۱۳۸۷، :۷). با این حال هوش هیجانی نیز مانند هوش و هیجان از یک تعریف پیوسته و همه گیر برخوردار نیست، اما همین تعاریف مختلف لیکن مکمل از دیدگاه‌های مختلف، نقطه قوت هوش هیجانی هستند (خائف الهی و دوستار، ۱۳۸۳؛ نیکوگفتار ۱۳۸۵). لیکن با وجود این اختلاف‌ها و تعاریف، همگی در مفید بودن هوش هیجانی در عرصه‌های مختلف زندگی انسان متفق القول هستند. برخی از محققین هوش هیجانی را نیز نوعی از هوش می‌دانند که باعث شناخت خود و دیگران می‌شود و کمک می‌کند در زندگی شخصی و کاری با دیگران رابطه‌ای سازنده داشته باشیم (پتن^[۹۷]؛ ماریک الیاس^[۹۸] به نقل از شریفی درآمدی، ۱۳۸۶). هوش هیجانی است که تعیین می‌کند چگونه رفتار خود را اداره کنیم، چگونه با مشکلات اجتماعی کنار بیاییم و چگونه تصمیماتی بگیریم که به نتایج مثبت ختم شوند (برادبری و گریوز، ۲۰۰۵، ترجمه گنجی، ۱۳۸۸، :۱۷). پت ریدیس و فارنهام^[۹۹] (۲۰۰۱) هوش هیجانی را مجموعه‌ای از خود ادراکی‌های هیجانی مرتبط با توانایی‌ها و خلاقیت هایی می‌دانند که توسط آزمون‌های خود ابرازی اندازه‌گیری می‌شود (لاندا^[۱۰۰]، ۲۰۰۸). گروهی از محققین هوش هیجانی را حاصل تعاملات خاص مغز و قلب آدمی می‌دانند (کوپر و ساواف، ۱۹۹۷). مایر و سالووی (۱۹۹۷) هوش هیجانی را شامل توانایی درک هیجان و آگاهی از هیجان‌ها، توانایی دستیابی و ایجاد احساسات، تسهیل فعالیت‌های شناختی، تعامل سازگارانه و توانایی تنظیم هیجان‌ها در خود و دیگران می‌داند. (اکبرزاده، ۱۳۸۰). هوش هیجانی تمایز قائل شدن میان هیجان‌های خود و دیگران به منظور کنترل اعمال و رفتار خود می‌باشد (کریم زاده، ۱۳۸۷، :۳۸). و این که هوش هیجانی زیر مجموعه‌ای از هوش اجتماعی، و مدیریت هیجان‌ها در روابط با انسان‌ها و توانایی ترغیب دیگران می‌باشد (گلمن، ۱۹۹۵؛ به نقل از سپهریان، ۱۳۸۶، :۴).

 

۲-۴-۴) اهمیت هوش هیجانی: