. رابرتسون، دیوید (۱۳۷۵)، فرهنگ سیاسی معاصر، ترجمه عزیز کیاوند، تهران: نشر البرز، ص ۱۰. ↑
. آشوری، داریوش (۱۳۸۱)، دانشنامه سیاسی، چاپ هشتم، تهران: انتشارات مروارید، ص ۲۱. ↑
. برای مطالعه تفصیلی پیرامون پاراداسم­های آزادی در اندیشه سیاسی غرب، روک. به: برلین،‌ایزیا (۱۳۶۸)، چهار مقاله درباره آزادی، ترجمه محمدعلی موحد، تهران: انتشارات خوارزمی. ↑

. صدرا، علیرضا (۱۳۹۱)، مهندسی آزادی سیاسی متعالی در نگاه، نظریه و نظام جمهوری اسلامی در چشم­انداز توسعه متعالی فراز‌آینده و در چالش ارتقای کارآمد فرارو، در: مجموعه مقالات چهارمین نشست اندیشه­ های راهبردی جمهوری اسلامی با موضوع آزادی، تهران: انتشارات بنیاد الگوی اسلامی‌ایرانی پیشرفت، ص ۴۶۵. ↑
. خمینی، روح الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، ص ۱۰۱. ↑
. رالز، جان (۱۳۸۷)، نظریه عدالت، ترجمه سید محمد کمال سروریان و مرتضی بحرانی، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، صص ۳۳۰- ۳۰۰. ↑
. پیروزمند، علیرضا (۱۳۹۱)، نظریه، الگو و راهبرد گسترش آزادی در نظام اسلامی، در: مجموعه مقالات چهارمین نشست اندیشه­ های راهبردی جمهوری اسلامی با موضوع آزادی، تهران: انتشارات بنیاد الگوی اسلامی‌ایرانی پیشرفت، ص ۷۲. ↑
. موسی زاده، ابراهیم (۱۳۹۱)، تطبیق فلسفه، مبانی و شاخص­ های آزادی در نظام اسلامی و نظام لیبرال دموکراسی، در: مجموعه مقالات چهارمین نشست اندیشه­ های راهبردی جمهوری اسلامی با موضوع آزادی، تهران: انتشارات بنیاد الگوی اسلامی‌ایرانی پیشرفت، ص ۳۵۷. ↑
. Donnelly, Jack (1986), Universal Human Rights in Theory and Practic, London: Cornell University Press, P. 76. ↑
. کسوله، عمر احمد (۱۳۸۴)، مبانی نظری حقوق بشر، قم: انتشارات دانشگاه مفید: ص ۸۱۶. ↑
. فروم، اریک (۱۳۶۳)، روانکاوی و دین، ترجمه آرسن نظریان، تهران: نشر پویش، ص ۱۰۳ ↑
. غرایاق زندی، داوود (۱۳۹۰)، درآمدی بر سیاستگذاری امنیت ملی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی، ص ۱۱۰. ↑
. به نقل از: غرایاق زندی، پیشین، ص ۱۰۶. ↑
. Wolfers, Arnold (1952), National secutity as an ambiguous symbol, in: Political Science Quarterly, No. 4, p. 498. ↑
. Collins, Alan. (2004). State-Induced Security Dilemma: Maintaining the Tragedy, Cooperation and Conflict, Vol. ۳۹, No.1. ↑
. اصلانی، فیروز و محمود فرد کاردل (۱۳۹۱)، امنیت، جمهوری اسلامی و نهادهای سیاستگذار، فصلنامه حقوق (مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران)، دوره ۴۲، شماره ۳، ص ۲۳. ↑
. تاجیک، محمدرضا (۱۳۷۷)، انتظام در پراکندگی، بحثی در امنیت ملی‌ایران، مطالعات راهبردی، سال دهم، شماره ۲، ص ۲. ↑
. خلیلی، رضا (۱۳۸۷)، امنیت و آزادی؛ در جستجوی نگرشی معطوف به توسعه پایدار، مطالعات راهبردی، سال یازدهم، شماره ۳، ص ۴۹۸. ↑
. تاجیک، محمدرضا (۱۳۸۱)، مقدمه­ای بر استراتژی­ های امنیت ملی ج.ا.ا؛ رهیافت­ها و راهبردها، جلد اول، تهران: انتشارات فرهنگ و گفتمان، ص ۳۴. ↑
. Waever, Ole (1989). Security, the Speach Act: Analysing the Politics of a Word, Copenhagen Center for Peace and Conflict Reserch. ↑
. روشندل، جلیل (۱۳۷۴)، امنیت ملی و نظام بین ­المللی، تهران: انتشارات سمت، ص ۱۶. ↑
. Nye. Joseph. S., (2004). Soft Power: The Means to Success in World Politics, New York: Public Affairs, P. 30. ↑
. Robert C. Prus. (1999). Beyond the Power Mystique: Power as Intersubjective Accomplishment, New York: State University of New York Press. ↑
. ماندل، رابرت (۱۳۸۷)، چهره متغیر امنیت ملی،ترجمه:پژوهشکده مطالعات راهبردی، چاپ‌سوم، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی، فصل‌چهارم‌و‌ششم. ↑
. یزدان­فام، محمود (۱۳۸۸)، امنیت نرم و چرایی اهمیت آن، مطالعات راهبردی، سال دوازدهم، شماره ۳، ص ۱۲۱. ↑
. See: Hough, Peter. (2008). Understanding Global Security, London: Routledge. ↑
. ر.ک. به: علی­عسگری، زهره (۱۳۸۹)، دیدگاه­ های نظری در پدافند غیرعامل، کتاب ماه علوم اجتماعی، شماره ۳۵. ↑
. Classic Institutional Studies ↑
. Rational Choice ↑
. غرایاق زندی، داوود (۱۳۹۰)، درآمدی بر سیاستگذاری امنیت ملی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی، ص ۱۶. ↑
. بوزان، باری (۱۳۷۸)، مردم، دولت­ها و هراس، ترجمه ناشر، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی، ص ۳۸. ↑
. Mabee, Bryan. (2003). Security Studies and the Security State: Security Provision in Historical Context, International Relations, Vol. ۱۷, No. ۲, P. 139. ↑
. Lott, Anthony D. (2004). Creating Insecurity, Realism, Constructivism and US Security Policy, UK: Ashgate. ↑
. بوزان، باری (۱۳۷۸)، مردم، دولت­ها و هراس، ترجمه ناشر، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی، ص ۵۵. ↑
. چلبی، مسعود (۱۳۸۲)، جامعه ­شناسی نظم، چاپ دوم، تهران: نشر نی، ص ۷۷. ↑
. discursive relationship ↑
. پورسعید، فرزاد (۱۳۸۳)، فرایند مشروعیت­یابی در نظام جمهوری اسلامی، مطالعات راهبردی، سال هفتم، شماره ۲۶، ص ۱۲۸. ↑
. ر.ک. به: اعتماد، شاپور (۱۳۸۳)، معادلات و تناقضات آنتونیو گرامشی (گردآوری و ترجمه)، تهران: طرح نو، صص ۵۲- ۴۸. ↑
. ر.ک. به: چامسکی، نوآم (۱۳۸۷)، دولت­های فرومانده، تهران: نشر افق. ↑
. Buzan, Barry (2005). From Worls security to Global Security, New York: Palgrave. ↑
. خلیلی، رضا (۱۳۸۷)، امنیت و آزادی؛ در جستجوی نگرشی معطوف به توسعه پایدار، مطالعات راهبردی، سال یازدهم، شماره ۳، ص ۵۰۲. ↑
. Semantics ↑
. به نقل از: چلبی، مسعود (۱۳۸۲)، جامعه ­شناسی نظم، چاپ دوم، تهران: نشر نی، ص ۱۳. ↑
. ره­پیک، سیامک (۱۳۷۹)، حقوق و امنیت در جمهوری اسلامی‌ایران، مطالعات راهبردی، سال دهم، شماره ۴، ص ۱۰. ↑
. برای مطالعه تفصیلی درخصوص جرم­ شناسی­های سنتی – که متأسفانه در کتب ترجمه­ایِ جرم­ شناسی در‌ایران عموماً تحت عنوان نظریه­ های جدیدِ جرم­ شناسی (جرم­ شناسی کلاسیک و جرم­ شناسی انتقادی) مطرح شده ­اند، ر.ک. به: وایت، راب و فیونا هینس (۱۳۸۷)، درآمدی بر جرم و جرم­ شناسی، ترجمه علی سلیمی، تهران: نشر دادگستر. ↑
. ابراهیمی، شهرام (۱۳۹۰)، جرم­ شناسی پیشگیری، ج ۱، تهران: نشر میزان، صص ۸۲- ۶۱؛ و نیز: محمدنسل، غلامرضا و همکاران (۱۳۹۱)، راهنمای کارگاه علمی- کاربردی مدیریت پیشگیری از وقوع جرم و آسیب­های اجتماعی، تهران: نشر میزان. ↑
. ر.ک. به: نیکوکار، حمیرضا و بهاره همت­پور (۱۳۹۱)، ترس از جرم، تهران: نشر میزان؛ و نیز:
Banks, Mark. (2005). Spaces of (in)security: Media and fear of crime in a local context, Crime, Media,
Culture, vol. ۱, No. ۲. ↑
. غرایاق زندی، داوود (۱۳۸۸)، تحول کارکردهای پلیس در پرتو نظریه­ های امنیت خرد، مطالعات راهبردی، سال دوازدهم، شماره ۲، ص ۸. ↑
. Wilson, Ernest J., (2008). Hard Power, Soft Power, Smart Power, The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, No. ۶۱۶. ↑
. غرایاق زندی، پیشین، ص ۱۵. ↑
. Schmidl, Erwin A. (2000). “Police Functions in Peace Operations: An Historical Overview", in Robert B. Oakley, Michael J. Goldberg, Policing the New World Disorder; Peace Operations and Public security, in: Policing the New World Disorder, P. 61. ↑
. غرایاق زندی، داود (۱۳۸۶)، نقش نهادهای اجتماعی در همبستگی ملی جامعه، در: مجموعه مقالات همایش ملی اتحاد ملی؛ راهبردها و سیاست­ها، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام. ↑
. محمودی، سید محمود (۱۳۸۸)، جلوه­های ظهور حقوق کیفری امنیت­مدار در فرانسه، فصلنامه حقوق دانشگاه تهران، دوره ۳۹، شماره ۳، ص ۳۲۸. ↑
. ساریخانی، عادل و مهدی خاقانی (۱۳۹۱)، نقد عدالت کیفری ترمیمی در گفتمان جرم­ شناسی غربی از منظر سیاست جنایی قرآن کریم، فصلنامه کاوشی نو در قرآن کریم، سال ۱، شماره ۱. ↑
. ر.ک. به: خاقانی اصفهانی، مهدی (۱۳۸۷)، چالش­های نظری و کاربردی عدالت ترمیمی، پایان نامه کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم­ شناسی در دانشگاه شیراز، صص ۱۸- ۱۴. ↑
. برای مطالعه تفصیلی پیرامون جرم­ شناسی بازپروری، ر.ک. به: نجفی ابرندآبادی، علی­حسین (۱۳۸۷)، بازپروری بزهکاران، تقریرات درس جرم­ شناسی دوره دکتری حقوق جزا و جرم­ شناسی دانشگاه شهید بهشتی، گردآوری سلمان عمرانی و قاسم کرامت. ↑