زیرمعیارهای معیار استراتژی
۲a. استراتژی مبتنی بر درک نیازها و انتظارات ذی‏نفعان و محیط بیرونی می‏باشد.
۲b. استراتژی مبتنی بر درک عملکرد داخلی و قابلیت‏ها می‏باشد.
۲c. استراتژی و خط‏مشی‏های پشتیبان آن، ایجاد و بازنگری شده و به روز می‏شوند.
۲d. استراتژی و خط‏مشی‏های پشتیبان آن، در میان گذارده شده و اجرا و پایش می‏شوند (پورآقا و ابراهیمی‏جمارانی، ۱۳۹۲، ۲۷-۲۶).
۲a. استراتژی مبتنی بر درک نیازها و انتظارات ذینفعان و محیط بیرونی می‏باشد .
برای مثال سازمان‏های متعالی:

نیازها و انتظارهای ذی‏نفعان را به عنوان ورودی برای تدوین و بازنگری استراتژی و خط‏مشی‏های پشتیبان آن گردآوری نموده و نسبت به هرگونه تغییری هشیار هستند.
شاخص‏های بیرونی، نظیر روندهای محلی و جهانی اقتصاد، بازار و اجتماعی که ممکن است بر سازمان تأثیر بگذارند را شناسایی، تحلیل و درک می‏ نمایند.
پیامدهای بلندمدت و کوتاه‏مدت محلی و جهانی تحولات سیاسی، قانونی، مقررات و الزامات ایجابی مرتبط را درک و پیش‏بینی می‏کنند.
از مکانیزم‏هایی برای شناسایی تغییرات محیط خارجی و تبدیل آنها به سناریوهای بالقوه آینده سازمان استفاده می‏کنند.
۲b. استراتژی مبتنی بر درک عملکرد داخلی و قابلیت‏ها می‏باشد.
برای مثال سازمان‏های متعالی:
برای درک قابلیت‏ها و ظرفیت‏های بالقوه و بالفعل خود روندهای عملکردی عملیاتی را تحلیل می‏کنند و برای دستیابی به اهداف استراتژیک، جایگاه مورد نیاز برای توسعه را شناسایی می‏کنند.
داده‏ها و اطلاعات مرتبط با قابلیت‏ها و شایستگی‏های محوری شرکاء فعلی و بالقوه را به منظور درک اینکه چگونه آنها قابلیت‏های سازمان را کامل می‏کنند، تحلیل می‏ نمایند.
تأثیر بالقوه فناوری‏ها و مدل‏های کسب‏ و کار جدید را بر عملکرد سازمان تعیین می‏کنند.
برای شناخت نقاط قوت و نواحی بهبود نسبی خود، عملکردشان را با الگوهای مرتبط و مناسب مقایسه می‏ نمایند (پورآقا و ابراهیمی‏جمارانی، ۱۳۹۲، ۲۸-۲۷).
۲c. استراتژی و خط‏مشی‏های پشتیبان آن، ایجاد و بازنگری شده و به روز می‏شوند.
برای مثال سازمان‏های متعالی:
استراتژی و خط‏مشی‏های پشتیبان روشنی را برای دستیابی به مأموریت و چشم‏انداز سازمان ایجاد نموده و آن را حفظ می‏کنند.
مفاهیم پایداری را در درون استراتژی‏های اصلی، زنجیره ارزش و طراحی فرایند خود یکپارچه می‏سازند و منابع مورد نیاز برای دستیابی به این اهداف را تخصیص می‏دهند.
نتایج کلیدی لازم برای دستیابی به مأموریتشان را شناسایی و درک نموده و میزان پیشرفت به سوی چشم‏انداز و اهداف استراتژیک خود را ارزیابی می‏کنند.
ساز و کارهای اثربخشی را برای شناسایی برنامه‏ ریزی سناریو و مدیریت ریسک‏های استراتژیک، اتخاذ می‏کنند.
شایستگی‎های کلیدی خود و اینکه چگونه می‎توانند با ایجاد ارزش مشترک به جامعه بزرگ‎تری نفع برسانند را درک می‎کنند.
۲d. استراتژی و خط‏مشی‏های پشتیبان آن، در میان گذارده شده و اجرا و پایش می‏شوند.
برای مثال سازمان‏های متعالی:
استراتژی‏های خود را به فرایندها، پروژه‏ها و ساختار سازمانی همسو ترجمه کرده و از اجرای آن با سرعت مناسب در سرتاسر زنجیره ارزش اطمینان حاصل می‏کنند.
بر مبنای مقایسه عملکرد خود با سازمان‏های دیگر، ظرفیت سازمانی بالفعل و بالقوه و اهداف استراتژیک خود هدف‏گذاری می‏کنند.
اطمینان می‏یابند از اینکه منابع تکنولوژیکی، فیزیکی و مالی برای پشتیبانی از توسعه سازمانی در دسترس هستند.
استراتژی و خط‏مشی‏های پشتیبان آن را به گونه‏ای نظامند جهت دستیابی به مجموعه‏ای مطلوب از نتایج با تعریف روشنی از روابط علت و معلولی جاری می‏سازند.
بر مبنای درک بازار و فرصت‏ها، اهداف بلندمدت و میان‏مدت روشنی را برای نوآوری تعیین کرده، که توسط سیاست‏ها و منابع مناسب حمایت می‏شوند.
استراتژی و خط‏مشی‏های پشتیبان را با ذی‏نفعان مرتبط در میان می‏گذارند (پورآقا و ابراهیمی‏جمارانی، ۱۳۹۲، ۲۹-۲۸).
۳)کارکنان

زیرمعیارهای معیار کارکنان
۳a. برنامه‏های کارکنان از استراتژی سازمان پشتیبانی می‏نماید.
۳b. دانش و قابلیت‏های کارکنان توسعه می‏یابد.